„Reczy oczywiste – czyli lockdownowy zestaw obowiązkowy”

Kiedy powrót do rzeczywistości szkolnej okazał się być oczywisty, postanowiliśmy na chwilę się zatrzymać i jakoś ten i wyjątkowy i niełatwy czas podsumować. Z inspiracją przyszła nam Paula Zuccotti i jej etnograficzny projekt”Lockdown Essentials”. Ludzie z 50 krajów z całego świata, w tym z Polski, odpowiedzieli na jej apel i pokazali, czego naprawdę potrzebowali w czasie pandemii koronawirusa, opowiadając tym samym historię swojego lockdownu za pomocą 15 najważniejszych dla siebie przedmiotów. „ Chciałam udokumentować rzeczy, których używaliśmy w czasie zamknięcia nie tylko po to, aby stworzyć kapsułę czasu dla przyszłych pokoleń, ale także dowiedzieć się, co te przedmioty mogą nam opowiedzieć o nas samych i okolicznościach, w których obecnie żyjemy – wyjaśnia pomysłodawczyni. Idąc tym tropem postanowiliśmy i my pochylić się nad tym, co dla nas było w tym szczególnym czasie ważne, co nam pomogło, bez czego nie wyobrażamy sobie naszej historii ostatnich miesięcy- i tak narodził się wewnątrzszkolny projekt kulturowy: „Rzeczy oczywiste- czyli lockdownowy zestaw obowiązkowy”. Zadaniem uczestników było sportretowanie swojego pandemicznego niezbędnika i uzasadnienie jego wyboru. Tym drugim zajęli się na godzinach wychowawczych, zajęciach kreatywnych oraz lekcjach przedsiębiorczości i językowych, ćwicząc przy okazji na tych ostatnich umiejętność stosowania właściwych struktur językowych i gramatycznych oraz odpowiedniego słownictwa. Każde zdjęcie pokazuje coś o osobie, która chciała się z nami nim podzielić oraz opowiada historię jej codziennego życia. Wielu z nas zarówno wśród uczniów jak i nauczycieli, zwróciło się w tym w czasie w stronę gotowania, kreatywności i domowej rekreacji, aby zabić przysłowiowy czas. Jednym z uniwersalnych wyborów jest laptop – rzecz, która wszystkim ułatwiała naukę i komunikację z bliskimi podczas lockdownu. Co w tym fotografiach, które staną się częścią ikonicznego zapisu historii ostatnich miesięcy cieszy nas najbardziej ?- że na wielu z nich pojawiają się twarze najbliższych, bez których nie unieślibyśmy naszego zamknięcia. Co jakiś czas, absolutnie mimowolnie, ktoś lub coś uczy nas czegoś o nas samych… – i tak właśnie było tym razem.